در جستجوی شادی

چگونه می توانیم خوشحالی را اندازه گیری کنیم؟

معمولا ما درک می کنیم چه زمانی احساس خوشحالی داریم و چه زمانی نه. آیا ما انسان خوشبختی هستیم؟ واقعا خوشبخت چه کسی است و چگونه می توان به خوشبختی رسید؟ در واقع خوشبختی مفهومی ذهنی است . ما  تا زمانی که نتوانیم پاسخ سوال “خوشبختی مان در حال حاضر کجاست؟ ” را پیدا کنیم ، هدف گذاری جایی که می خواهیم برویم غیرممکن است. درپیمودن راه به سوی مقصد خوشبختی ” بهبود شادی ” ما مهم است. اگر شادی را در کنار خود حس کنیم ، برای مقابله با چالش های زندگی و اتخاذ سبک زندگی سالم مجهزتر خواهیم بود.

مردم اغلب فکر می کنند به دلایل قابل درک ، خوشبختی واقعی برایشان  دور از دسترس است ، زیرا چیزهای زیادی وجود دارد که نمی توانند جلوی آن را بگیرند. اما سرمایه گذاری در مواردی همچون  ایجاد روابط عمیق و معنادار و تمرکز بر احساسات مثبت مانند قدردانی ، می تواند شادی ما را در کوتاه مدت  و در سراسر زندگی افزایش دهد.

از نظر Martin Seligman شادی قابل وراثت است ، همچنین به طرز باورنکردنی تغییرپذیر، به گونه ای که می تواند بر اساس نحوه زندگی ما ومحیط اطرافمان هدایت  شود. ما می توانیم تغییرات لازم را برای افزایش رضایت از زندگی خود ایجاد کنیم . برخی از مردم به طور کلی بسیار خوشحال هستند .آنها بدون توجه به آنچه در حال رخ دادن است از زندگی لذت می برند و از همه چیز بیشترین  بهره را می برند . افراد دارای تأثیر مثبت بالا ، اغلب اوقات احساس خوبی دارند . چیزهای خوب برای آنها لذت و شادی به ارمغان می آورد .کسانی که دارای عاطفه مثبت پایین و دارای عاطفه منفی بالاتر هستند اغلب احساس خوبی ندارند.

بدون شک امکان ندارد که ما بتوانیم همیشه شاد باشیم. ولی  با این حال ، ما می توانیم با تمرکز بر آنچه برایمان مهم است شادی را در زندگی خود افزایش دهیم. مثلا با ایجاد و حفظ روابط خوب که ما را شادترو سالم تر نگه می دارد و به ما کمک می کند طولانی تر زندگی کنیم.ما می توانیم برای خانواده ، دوستان و همسالانی که با آنها روابط نزدیک داریم  وقت بگذاریم.  یا با شناسایی نقاط قوت خود و استفاده به موقع از آن به ویژه در محل کار، انرژی زا است . تحقیقات  Steven kingدر سال 2016 نشان می دهد که عملکرد درست ، لذت و شادی شما را بهبود می بخشد. همچنین ما می توانیم احساسات مثبت خود را بشناسیم و بچشیم. یکی از عادات انسان اندیشیدن به چیزهایی است که در زندگی به اشتباه رخ داده است نه چیزی هایی که خوب کار می کند. بهتر است  به همه چیزهایی که به خاطر آنها سپاسگزار هستیم فکر کنیم . کسانی را که نسبت به آنها کینه داریم ببخشیم و به دنبال فعالیت هایی باشیم که از آنها لذت می بریم. به عقیده Jon Fredrickson عواطف مثبت ، سایر احساسات خوب مانند شادی ، امید و کنجکاوی را تشویق می کنند و ظرفیت ما را برای رضایت در زندگی افزایش می دهند. از موارد دیگر  یافتن فعالیت های معنادار و  باور به اهمیت کاری که انجام می دهیم است . اینکه شناسایی کنیم که چگونه شغل ما تفاوت مثبتی در زندگی دیگران ایجاد می کند و یا اینکه می توانیم فرصت هایی برای درگیر کردن علایق خود پیدا کنیم که می تواند نقش بزرگی در ایجاد شادی برای ما داشته باشد . ما باید خودمان را بهتر بشناسیم، روش ها و مسیرهایی را دنبال کنیم که بتوانیم از آن‌ها برای شناسایی افراد ، فعالیت‌ها و محیط‌هایی که بیشتر ما را خوشحال می‌کنند استفاده کنیم. تفریحات و عادت‌های لذت‌بخش را در برنامه روتین روزمره زندگی خود قرار دهیم.

به قول نویسنده آمریکایی Ernest Hemingway : دنیا جای خوبی است و ارزش جنگیدن را دارد.

اکنون زمان جستجوی چیزهای خوب در دنیاست  و گروه  in37 در تعقیب خوشحالی است. در جستجوی چیزهای خوبی که در دنیا وجود دارد و نمایان کردن آنها برای روشنایی و پیدا کردن مسیر خوشحالی برای همه جهانیان.

ما در تلاشیم برای درک و کشف علت های خوشحالی واز همه مهم تر ، پیشرفت کیفیت زندگی انسانها در روی کره زمین و چیزی که همه ما رو به سمت جلو می برد ، روح اعتماد و همکاری و درک این موضوع که ما باید همگی حواسمان به همدیگر باشد. چیزی که ما را به  به سمت شادی می برد ، یعنی رهایی از ترس و مهربانی با غریبه ها  و شاید طراحی مجدد شهرها به منظور اطمینان از خوشحالی و حذف برچسب قیمت از کیفیت زندگی.

هدف از نگارش این مقاله این است  که بتوانیم گنجهای مدفونی از خوشحالی را کشف کنیم . در این مسیر به کمک یکدیگر نیازداریم و جدای از مرز و قومیت و رنگ و هر چیز دیگری ، باید به هم کمک کنیم در جهت رسیدن به نور و آرامش. سالهاست همه شعار می دهند “دهکده جهانی”. از شما خواننده محترم می خواهیم ما را در این مسیر یاری کنید. دیدگاههای خود را با ما به اشتراک بگذارید و با ارسال مطالب و تصاویر خود در جهت افزایش خوشحالی همه انسانها حرکت کنیم. آرزوی ما این است که درجه شادی در دنیا به جایی برسد که دیگر قابل رتبه بندی نباشد.

فرشته صادقی (کارشناس ارشد صنایع غذایی و مربی)