این است زندگی ...

بسیاری از ما ازشروع، واهمه داریم. ازتجربهی اتفاقات جدید. از گفتن عبارت «خودم انجامش میدم».
همگی دارای کاستیهای متعددیم. با همین تفاوتها از هم تمیز پیدا میکنیم. و زندگی این است.
تفاوت شرایط و امکان زیستن در موقعیتهای جدید، به ما این امکان را میدهد تا در مواجهه با چالشهای بسیار، مسیر تکامل خود را طی کنیم. و این است زندگی
قبل از ما بودهاند و بعد از ما بسیارند. آغاز و پایان آدمی به تاثیر است.
پس چه تفاوتی میکند که دیگر موجودات و مخلوقات زمینی تا چه اندازه برای ما هستند و میمانند. مهم شاد بودن است،زیستن است،شاد زیستن است. واین است زندگی
هر اتفاق، یک تصمیم جدید است و هر تصمیم، تولد یک خاطره و تغییر مسیر. جادههای بسیار هموار خطر تصادف بالاتری دارند، پس اگر با خطر، با اندکی خطر زندگی میکنید، شما آدم خوش شانسی هستید. چرا که این است زندگی
هرچه تورا نکشد ، قوی ترت میکند. نیازی نیست غمها را بکشیم، تنهایی را بکشیم، اشکهایمان را بکشیم. همین که شادی جان بگیرد، ما برندهایم. همین که بلندتر بخندیم، ما برندهایم.
هر چیز را بپذیریم، تبدیل به عادت میشود و از آن آسیبی نمیبینیم. خورشید هر روز میتابد، داغ و درخشان. اما گرمای آن دیگر برای ما آزاردهنده نیست. شاید اگر بپذیریم که زندگی انعکاسی از ماست، حقیقت ماست، آیینهی تمام نمای ماست، دیدمان تغییر کند.
به قول کسی، هرکه باد بکارد، طوفان درو میکند.
چه شاد چه غمگین، انتخاب ماست. چطور زیستن انتخاب ماست. هر کدام دشواری هایی دارد، مبارزه دارد، سختی دارد. اما کدام جنگ بعد از بازگشت، از شما آدم بهتری میسازد؟ کدام یک شما را تبدیل به انسان موثرتری میکند؟